Binnenvisserij

Een zalmsteek aan het begin van de twintigste eeuw. Duidelijk zichtbaat is de schutting, met dwars daarop de bouten (minder goed zichtbaar) en de fuiken.
Foto*: vermoedelijk Rijksinstituut voor Visserijonderzoek. tegenwoordig Imares/WUR. (groter formaat)

De sterke slibafzetting in de steken noopte de overheid er,  in de tweede helft van de 19de eeuw, toe deze vismethode, die in de 18de eeuw een enorme omvang had bereikt, terug te dringen.
Foto*: vermoedelijk Rijksinstituut voor Visserijonderzoek. (groter formaat)

In 1952 werd deze foto van een 'Hartjesvelder' (Hardinxvelder zalmdrijver) met de laatste steur die men er mee ving, geschoten.
De steur was 2,6m lang en woog ca. 100kg.
Foto*: Mogelijk collectie Wijnbelt, vishandelaar te Woudrichem. (groter formaat)

Deze foto uit het begin van de twintigste eeuw toont ons Woudrichemse zalmvissers die hun vangst naar de plaatselijke vismarkt gaan brengen.
Foto*: P. Verhagen, Gorinchem. (groter formaat)

Een dichtzet ergens in Friesland. In 1930 waren er
ca. 200 van dergelijke scheepvaartobstakels.
Aan het eind van de twintigste eeuw waren er slechts nog een paar over.
Foto*: vermoedelijk D.E. van Drimmelen, Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij. (groter formaat)

Een Friese fuikenvisser aan het werk en nog steeds vist men in Friesland op vrij uitgebreide schaal met fuiken, maar ook daarvan neemt het aantal gestaag af.
Foto*: D.E. van Drimmelen, Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij. (groter formaat)

Schepen op het Hollands Diep onder Strijensas vissend met de raamkuil/ankerkuil.
Foto* genomen rond 1900.  fotograaf Dhr. Hoek of Dhr. Bottemanne, Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij. (groter formaat)

De gloednieuwe voor de ankerkuilvisserij gebouwde botter KL46. Hier over schreef Ir. Drs. Gom van Strien (ongeveer) het volgende: Deze botter is in 1934 gebouwd bij Paans (en niet bij Geleijns, zoals ik ook wel tegenkwam) op de Roode Vaart als KL14 in opdracht van mijn opa Gom van Strien, destijds wonende te Moerdijk. (Moerdijk had als visserijnummers Kl (Klundert) en ZL (Zwaluwe)). Het schip is gebouwd als zeilschip met zeilen en zijzwaarden ten behoeve van de ankerkuilvisserij op de benedenrivieren. Kosten destijds ƒ 6400,- inclusief volledige uitrusting. De crisistijd was een zeer goede tijd voor de ankerkuilvisserij! Hij heeft dit schip een jaar later verkocht aan een collectief van 3 Moerdijkse vissers, waarna het verder viste als KL 46. Op de foto is het schip al gemotoriseerd. De foto is dan ook waarschijnlijk van na de oorlog!
Van mijn vader weet ik dat het schip slecht aan de wind zeilde. Hij vertelde me: “als je er een zwaard onder moest gooien was het alsof je ten anker kwam”.
Foto: D.E. van Drimmelen, Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij.
(groter formaat)

Twee 'schokkers' met hun ankerkuilen gehesen. Deze vorm van visserij trok vanaf Moerdijk in hoog tempo steeds de rivieren op.
Ook op de Duitse Rijn genoot deze vismethode grote populariteit.
Foto*: D.E. van Drimmelen, Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij. (groter formaat)

De Waalschokker 'Wilhelmina' ergens op de Duitse Rijn. [Meer Waalschokkers]
Foto*: D.E. van Drimmelen, Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij. (groter formaat)