De zakkendrager. Mankracht was vroeger natuurlijk het belangrijkste 'hulpmiddel' bij het
laden en lossen van schepen. Soms zonder en soms met, eenvoudige hulpmiddelen, zoals hier met een doorgesneden zak en een baalhaak,
werden schepen geladen en gelost.
Foto genomen tijdens Hassailt, 28 juli 2007. (groter formaat)
Dit soort haken werden wel bij het stouwen en sjouwen van zakgoed gebruikt,
maar eigenlijk zijn het haken voor minder kwetsbare dingen
zoals stro- en hooibalen, terwijl de meest linkse speciaal voor het verzetten van kratten in gebruik scheen te zijn.
Foto genomen tijdens Hassailt, 28 juli 2007. (groter formaat)
Het zespuntig lepelhaakje was bedoelt voor het transport van zakken.
Meestal werden ze gebruikt op zakken van niet al te grof weefsel.
Foto: Pieter Klein, Appelscha 14 augustus 2010. (groter formaat)
Een tienpuntig lepelhaakje was misschien bedoelt voor zakken
gemaakt van dun, fijn weefsel.
Foto: Hendrik Bijnsdorp. Ingezonden 18 april 2022. (groter formaat)
Deze 'zakkengreep' schijnt in de Zaanstreek populair geweest te zijn.
Foto: Pieter Klein, Amsterdam 11 september 2010. (groter formaat)
Deze zakkengreep met asymetrisch geplaatste greep is min of meer een
ontwerp van Tagrijn de Vries uit Amsterdam. Het getoonde exemplaar is voor de linkerhand.
Foto: Pieter Klein, Amsterdam 11 september 2010. (groter formaat)
Voor het hijsen van zakgoed en balen gebruikte men onder andere deze
balenklauwen. Het lijkt me in veel gevallen niet echt handig werken, maar men had nog meer hulpmiddelen.
Foto: Nico Vader. (groter formaat)
Voor het hijsen van zakken werd ook de zakklem (zakkenklem, zakknijper) gebruikt. De
hijshaak wordt aan de ring bevestigd, waarna,
door het gewicht van de baal, de tang stevig toeknijpt.
Foto genomen tijdens Hassailt, 28 juli 2007. (groter formaat)
Door de zakken bij de punten te pakken kan men er twee, misschien zelfs drie tegelijk hijsen.
Foto: Pieter Klein, Appelscha 14 augustus 2010. (groter formaat)
