BINNENVAARTTAAL

de binnenvaart encyclopedie op internet

Ankers: toebehoren

Naar menu Ankerlieren.

Een schalmvork. In de binnenvaart ook kettingstopper genoemd. In de zeevaart verstaat men echter onder een kettingstopper iets heel anders.
Foto: Pieter Klein, Greate Griene mei 2003. (groter formaat)

Het voordek van een kopbak met een kettingstopper op de kettingkluis. Tussen de lier en de kettingkluis is een extra rol geplaatst. Hiermee wordt voorkomen dat de ketting gaat 'dansen', waardoor deze zich, tijdens het vieren of hieuwen, uit de nesten zou kunnen werken.
Foto: Leo Schuitemaker, Volkeraksluizen, 19-4-2007. (groter formaat)

Veel kleine vaartuigen gebruiken ankerlieren uit de watersportbranche. Dit is een modern pomplier. Tussen de lier en kettingkluis heeft men een klem, een dek- of boegstopper, geplaatst.
Foto: Pieter Klein, Amsterdam jaren 90. (groter formaat)

De kettingkluis van dit ankerlier is afgedekt met een rattendeksel. Tegen het bakboordsschild van het lier staat een handspaak of dekstopper.
Foto: Pieter Klein, Blocq van Kuffeler, jaren 90. (groter formaat)

Een rattendelsel, welke eventueel ook als kettingstopper gebruikt kan worden. Zoiets wordt ook wel een schalmplaat genoemd.
Foto: A. Visser, 16 november 2007. (groter formaat)

Een kettingstopper of kettinggrendel, die men rond 1900, in diverse uitvoeringen, op zeer veel schepen kon vinden. Wanneer de ankerlier in rust was, kon men met een hefboom de pal tegen de ketting drukken. Daarna loste men de vang een beetje, zodat de ketting zich zelf klemtrok tussen de kettingpijp en de pal. Wilde men de zaak weer los hebben dan moest men de ketting een tandje inhieuwen en viel de pal terug.
Foto: A. Visser, 16 november 2007. (groter formaat)

Hier ziet men het geheel van opzij. Alhoewel diverse insiders het er niet allemaal mee eens zijn, is de juiste benaming volgens mij: kettinggrendel of dekstopper. Maar ja, die term is ook maar door iemand verzonnen.....
Foto: A. Visser, 16 november 2007. (groter formaat)

Volgens velen noemt men dit een dekstopper. Hij is bedoeld om de spaakmoeren in het ankerlier mee vast of los te zetten. Het ene uiteinde past over de uitstekende pennen van de spaakmoer, het andere eind past in de gaten. Althans zo zou het moeten zijn, maar geregeld blijkt de aan boord liggende dekstopper niet op de aanwezige ankerlier te passen. Vreemd niet waar?
Foto: A. Visser, 16 november 2007. (groter formaat)

De klem- of spaakmoer in een ankerlier waarop een dergelijke dekstopper zou moeten passen.
Foto: A. Visser, 16 november 2007. (groter formaat)

Nog een 'dekstopper' of misschien toch niet? Deze zou bedoeld zijn voor een klemmoer met uitsluitend gaten, dus zonder spaken. Dergelijke klemmoeren zijn zeldzaam. Ik ben er slechts eennmaal eentje tegen gekomen en dat was op een oude foto.....
Foto: A. Visser, 16 november 2007. (groter formaat)

Deze schipper heeft een ruime collectie aan 'dekstoppers', waaronder dan ook weer eentje die alleen in gaten past.
Foto: Pieter Klein, juli 2010. (groter formaat)

Een anker(ketting)wartel; eigenlijk twee zware sluitingen die draaibaar aan elkaar bevestigd zijn. Dat draaipunt vormt het zwakke punt. Het slijt erg en als men de wartel niet tijdig vervangt, verspeelt men het anker.
Het gele bolletje fungeert als ankerboei. Het anker in kwestie is een stokanker met een wegklapbare stok.
Foto: Pieter Klein, 28 juli Hasselt (Ov). (groter formaat)

Een ander type ankerwartel.
Foto: Pieter Klein, 28 juli Hasselt (Ov). (groter formaat)

ms Schuitengat [Fotoserie]
Ankerwartel en rattenschild dat met knevels vastgezet kan worden. Het is dus duidelijk dat het meer tegen het water dat door de kettingkluis slaat,
dan tegen ratten is.
Foto: Pieter Klein, Harlingen, 29 mei 2010. (groter formaat)

Een ankerrol tussen beerklamp (links) en voorstevenbalk (rechts). Op de achtergrond een oorgat.
Foto: Pieter Klein, 28 juli Hasselt (Ov).(groter formaat)

Een flinke ankerdavit met een stokanker van 400kg. Met de neuring(ketting) die op het ankerkruis gestoken is, kan men ook het anker uit de bodem trekken het geen vaak veel makkelijk gaat, dan wanneer men het anker met de ankerketting los wilt trekken.
De neuring is feitelijk bedoeld om het anker, zoals hier getoond wordt, te hijsen of te vieren. Al zo doende kan men voorkomen dat het anker langs de kop van het schip omhoog getrokken moet worden, waarbij men natuurlijk schade aan verf en teer lagen krijgt.
Foto: augustus 2003. Inzender: Han Visser. (groter formaat)

De sleepkast 'Geertruida' [Fotoserie] Wanneer men het anker geheel tot de davit optrekt, kan men deze aan de davit vastzetten. Vervolgens viert men de neuring en zet deze op een beugel halverwege de schacht vast. Daarna zet men de neuring weer strak en maakt het anker los. Het anker komt nu horizontaal te hangen en kan wanneer de stagen van de davit losgemaakt worden, binnenboord gedraaid worden.
(Een exactere beschrijving is welkom!) Vlak achter het stokanker ziet men twee gele ankerboeien hangen. Vroeger, toen geel nog niet de verplichte kleur was, waren deze meestal rood-wit-blauw geschilderd.
Foto: F. Logghe 2004, Rotterdam. (groter formaat)

Bestandsrevisie november 2020

Sitemap

© 1997-heden; Vereniging 'De Binnenvaart', Dordrecht. Redactie: Pieter Klein, Amsterdam.
De rechthebbenden kunnen niet aansprakelijk gesteld worden voor de gevolgen van het gebruik van deze site,
noch voor de gevolgen van het gebruik van de in deze site opgenomen links!
Deze site gebruikt cookies!
Zonder toestemming vooraf, is gehele of gedeeltelijke overname van enig deel uit 'Binnenvaarttaal' verboden! Veel inzenders zullen echter een verzoek tot het (her)gebruik van het getoonde materiaal inwilligen. (meer informatie)
Kopieën naar Facebook, Pinterest, en andere doorgeefluiken zijn echter niet toegestaan!

Deze site is geoptimaliseerd voor een resolutie van 1024x768 px.,

U wordt verzocht eventuele gebreken te melden! (meer informatie)

Mijn dank gaat uit naar ALLEN, die mij met deze site helpen of geholpen hebben.

Pieter Klein:
Redacteur, auteur, ontwerper en webmaster.

Statistieken