Door Philip Tetteroo, ex-voorzitter en erelid, uitgesproken tijdens de tweede lustrumvergadering op 18 maart 2000 te Dordrecht
Evolutie staat zoals u weet voor: geleidelijke ontwikkeling. Toch was er in de afgelopen tien jaar regelmatig sprake van een stroomversnelling als we naar de aanwas van nieuwe leden kijken. In tien jaar is de vereniging van niets, tot een begrip geworden in de wereld van de binnenvaart, zo mogen we rustig stellen.
Een álles omvattende binnenvaartvereniging van geïnteresseerden op dat vlak bestond er niet. Wellicht sluimerde hier en daar de wens om tot zo’n club van binnenvaartvrienden (vooral liefhebbers van binnenvaartschepen) te komen, maar daar bleef het dan verder bij.
Maar eind december 1989 verscheen er een oproep in de vakbladen om op zaterdag 3 februari 1990 naar een bijeenkomst te komen. ‘Om’, zoals in de aankondiging staat, ’te komen tot mogelijke oprichting van een vereniging/club van geïnteresseerden in de internationale binnenscheepvaart’.
Het ligt voor de hand te veronderstellen dat vrijwel iedereen na afloop met hoopvolle verwachtingen huis- of scheepwaarts keerde. Mogelijk amper beseffend hoezeer het die middag genomen initiatief hun leven èn vrije tijd zou gaan beïnvloeden.
Van een soms slechts sluimerende hobby, resulterend in een (bijna) dagtaak! Dat mag dan voor hen die hun arbeidzame leven achter de rug hebben niet zoveel problemen opleveren (als het ’thuisfront’ daar enigszins in mee wil gaan), anders ligt het bij hen die nog wèl dagelijks aan de slag moeten om brood op de plank te krijgen.
Maar de geschiedenis bewijst dat zij – de nog wèl werkenden – ook de meeste contacten naar buiten kunnen leggen. Dat zij daarbij hun soms maar schaarse vrije tijd bijna geheel aan de vereniging zien opgaan, is maar al te bekend.