Een bijdrage van: F. Logghe.
Foto's: archief F. Logghe.
Met dank aan Alex Quienen, die mij introduceerde in de Binnenvaart
en voor de vele tochten die ik mocht bijwonen!
De Saint Antoine is in meer dan één opzicht een bijzonder
schip. Het* was één van de eerste spitsen, die gemotoriseerd
werd en wel in 1919. De laatste keer
dat ik dat ik het schip bezocht, in 2004, was deze motor nog steeds
operationeel. Het schip is vrij origineel gebleven en
staat op de lijst van te classeren schepen in België. De Saint
Antoine was tevens het eerste binnenschip dat ik
leerde kennen en hielp te onderhouden.
Schip is een onzijdig woord. Tenzij het naar een vrouw vermoemd is, verdient het de voorkeur het of hij te gebruiken.
Het schip werd in 1910 gebouwd bij de scheepswerven
Van Praet-Dansaert te Baasrode. In 1919 werd het schip gemotoriseerd met een kromhout
één cilinder gloeikopmotor
van 40pk. In de jaren 30 werd een stuurhut
bijgebouwd.
Gezien haar leeftijd werd er tijdens de Tweede Wereldoorlog beslist
het schip niet om te bouwen tot landingsvaartuig voor de invasie op
Engeland. Na de oorlog voer het schip nog geruime tijd in de beroepsvaart. Nadien
deed ze dienst als café bij een brouwerij, hierdoor werd het
schip gered van de sloop. Begin jaren 90 kocht een schepenenthousiast
het schip en knapte het weer op. In 2004 werd het schip van de hand gedaan.
Nog twee jaar heeft het schip in Gent gelegen, daarna ben ik het spoor
bijster geraakt. Volgens een makelaar zou het schip naar Nederland
verkocht zijn. Momenteel (2019) zou het binnen de Gemeente Amsterdam liggen.
De Saint Antoine in het Handelsdok te Gent. Een stad waar veel woonschepen liggen. Voor een evenement dat destijds, 2004, plaatsvond was er op het schip een tijdelijke ingang, bestaande uit scheepsluiken, gebouwd. Het kleine 'roefje' voor de stuurhut is geen roef, maar een machinekameropbouw. (groter formaat)
De Saint Antoine te Oudenburg wachtend voor de brug. (groter formaat)
Het verschil tussen een kont
van een sleepspits (de buitenligger;
Saint Antoine uit 1910) en een motorspits
(de binnenligger: Derby uit 1957 gebouwd bij Mainil & Kinderen in Ledeberg. eni-06000392). Er zijn nog mee verschillen op te
merken... (groter formaat)
De Saint Antoine aan het begin van de Nieuwe Vaart, wederom met de
tijdelijke ingang. (groter formaat)
De Saint Antoine op één van haar laatste reizen, hier in de
sluis van Nieuwpoort.
Een opvallend detail: de lichtmast
staat niet op het voordek, maar ergens
op de luikenkap. Ook op de eerste foto van deze serie ziet men dat de, toen nog houten,
mast op de luikenkap staat. (groter formaat)
Deze en de volgende foto tonen de ongebruikelijk manier waarop het schip
vaak drooggezet werd. Gezien de Saint Antoine
lange tijd dienst deed als atelierschip in
Oostende werd het vaak droogezet op faciliteiten die daar in de buurt voor de vissersschepen waren. Hier staat ze op de kuisbanken te Nieuwpoort. (groter formaat)
Gezien de knik in dit plateau, dat schijnbaar ontworpen is om visserschepen
droog te zetten, was het geen eenvoudige zaak de Saint Antoine hier
droog te zetten. De hoogtes van de blokken diende goed berekend te worden, wilde er geen schade aan het vlak toegebracht worden. (groter formaat)