Ter opluistering van een Maritiem evenement in Groningen besloot Han Visser om met de 'Dankbaarheid' geladen met hooibalen een oude scheepvaartroute, namelijk die van Pieterburen naar Groningen, te gaan bevaren. De tocht naar Pieterburen was al een belevenis op zich, maar laden en met lading naar Groningen was een ongekende prestatie. Waarvan hier een zeer beknopt fotoverslag.
Strobalen aanpikken en rond sjouwen is geen licht werk en voor wie dit geen
dagelijks werk is, is het helemaal zwaar.
Op de achtergrond ziet men rond de mast de mastbeugel geklemd. Hiermee kan de lummel van
de giek op een hogere positie geplaatst worden.
Foto: Archief Han Visser. Pieterburen, juli 2005. (groter formaat)
De schipper demonstreert nog maar eens de uitrusting en het gereedschap dat twee
jaar eerder in Pieterburen gebruikt werd.
Foto genomen tijdens Hassailt, 28 juli 2007. (groter formaat)
De twee rechter haken zijn voor zaken zoals stro- en hooibalen. De meest linkse haak is speciaal voor het verzetten van
kratten.
Foto genomen tijdens Hassailt, 28 juli 2007. (groter formaat)
Maar weer verder met het laden van het schip. Menige landrot
bedankt al voor zo een loopplankje als ze niets te dragen en hun handen vrij hebben. Met een
baaltje op je nek wordt zoiets een hachelijke onderneming.
Aan de overkant staat men lachend toe te kijken.
Foto: Archief Han Visser. Pieterburen, juli 2005. (groter formaat)
Het hooghout is wel hoog, maar de vaarweg naar
Pieterburen houdt kort daarna op en een redelijke laad of losplaats was er niet te vinden. De waterwegbeheerder van de Pieterbuurstermaar en het Hulpkanaal over Den Hoorn hield het voor onmogelijk dat men deze reis met de 'Dankbaarheid' zou kunnen maken. In 1930 schreef men namelijk al dat het water, minder
geschikt was voor schepen groter dan 60 ton, de 'Dankbaarheid' is groter namelijk bijna 77 ton en de Wegwijzer voor de binnenscheepvaart van 1939 waarschuwt voor moeilijke bochten!
Foto: Archief Han Visser. Pieterburen, juli 2005. (groter formaat)
Han ploetert inmiddels voort
en brengt de laatste baaltjes aan boord.
Foto: Archief Han Visser. Pieterburen, juli 2005. (groter formaat)
De vaarweg is niet breed in 1930 schreef men dat de bovenbreedte ca.
8,5 was, maar Vaartips vertelt dat men tegenwoordig rekening moet houden met stukken waar er niet meer dan een meter of 5 tussen de rietkragen overblijft.
Rechts van de Dankbaarheid is het terrein van de Zeehondencreche Pieterburen. De 'berg' in het landschap zijn netten die op/in zee achter gebleven waren en bij schoonmaakacties verwijderd zijn.
Foto: Archief Han Visser. Pieterburen, juli 2005. (groter formaat)
In zulk vaarwater is er geen ruimte voor de zijschroef, al bomend, jagend en soms geholpen door een zuchtje wind begint men aan de lange tocht naar Groningen.
Foto: Archief Han Visser. Pieterburen, juli 2005. (groter formaat)
De 'Dankbaarheid' op wat breder water, maar nog niet zo breed dat het schip
in één keer op de foto kan.
Foto: Archief Han Visser. Juli 2005. (groter formaat)
In Groningen!
Behalve dat je de giek hoger moet stellen, moet je ook rekening met de zijschroef houden. Hij moet binnenboord kunnen!
Foto H. de Groot. Groningen. juli 2005. (groter formaat)
Met turf naar Appelscha
Een ander evenement vormen de 'Turfdagen' te Appelscha. In 2005 ging Han Visser naar Wiesmoor in Noord-Duitsland om met de 'Dankbaarheid' turf te gaan halen en dat naar Appelscha te brengen. Het laatste gedeelte van de reis werd jagend afgelegd. Hier een zeer beknopt fotoverslag van dit avontuur.
De 'Dankbaarheid' aan een loswal, in dit geval eigenlijk een laadwal, bij Wiesmoor in Duitsland. Ik weet niet hoe dit allemaal in zijn werk gegaan is, maar ik kan U garanderen dat er een enorme berg werk verzet is, om dit voor elkaar te krijgen.
Foto: Han Visser, Wiesmoor (D), 2005. (groter formaat)
Zicht op de deklast turven. De turven langs de rand zijn netjes geloegd, de rest wordt er tussen gestort.
Foto: Han Visser, Wiesmoor (D), 2005. (groter formaat)
Manden waarmee de turf aan boord gedragen werd. Een rechte mand met hengsels, die tussen twee man/vrouw in gedragen kan worden en een scheve mand, vermoedelijk bestemd om op de rug gedragen te worden en dus handiger als je langs de ladder het ruim uit moet.
Foto: Han Visser, Wiesmoor (D), 2005. (groter formaat)
De 'Dankbaarheid' verlaat het Bovenstverlaat in Appelscha.
Het schip is slechts gedeeltelijk geladen met turf en vaart dus met een kleine deklast.
Zou men het schip tot de ijkenafgeladen hebben, dan zou de deklast tot boven de stuurhut reiken,
het geen tegenwoordig niet aan te raden is.
Inzender: Han Visser. (groter formaat)
De lamme-vlerk lijkt op dit gedeelte van de
tocht niet gebruikt te worden. Op de buitenboordmotor, die aan het roer hangt, komt het schip de sluis uit.
Inzender: Han Visser. (groter formaat)
Na de sluis worden de motor-pk's in geruild voor echte paardekracht.
Inzender: Han Visser. (groter formaat)
Voor de lamme-vlek zal altijd een deel van het gangboord vrij moeten blijven. Gelukkig levert de lading dit maal geen problemen daarmee.
Inzender; Han Visser. (groter formaat)
Met hout van Deventer naar Zwolle
Een ander maal ging het met hout en enkele andere zaken van Deventer naar Zwolle. Een kleine fotoimpressie van dit avontuur.
Ditmaal
nu eens geen
schip, maar de houtmolen was nu eenmaal onmisbaar bij de bouw van de
Nederlandse binnenvaartvloot, vandaar dus toch dit plaatje.
Inzender: Han Visser. (groter formaat)
Een kijkje op de plaats waar het eigenlijke werk gedaan wordt, mag dus ook
niet ontbreken. Hier de raamzaag aan het werk.
Inzender: Han Visser.(groter formaat)
Er moest onderin wat plaats gemaakt worden voor het hout, daarna kon de boel weer op zijn plaats.
Hier het laden van een vat met behulp van vathaken. Het ruim van de
'Dankbaarheid' staat aardig vol met allerhande goederen; het lijkt wel een beurtschip.
Inzender: Han Visser.(groter formaat)
Zicht op de rivier en het schip aan de Welle (kade) te Deventer.
Inzender: Han Visser.(groter formaat)
Terug in Zwolle. De
'Dankbaarheid' en de 'Onderneming' op hun ligplaats. De 'Onderneming'
wordt door de familie Visser als woonschip gebruikt. Met de
'Dankbaarheid' reist men langs de diverse evenementen.
Inzender: Han Visser.(groter formaat)