top
terug
banner
Naar de Verenigingssite Naar Binnenvaarttaal

BINNENVAARTTAAL


de binnenvaart encyclopedie op internet


Aanvullingen en correcties zijn welkom.


Dekspul



Naar Menu onderdelen.


zonder
Veel schepen hadden wel ergens een reddingboei voor het grijpen hangen, maar vaak toch ook weer niet al te veel in het zicht.
Foto: Pieter Klein, Emmerich februari 2010. (groter formaat)


zonder
Tegenwoordig zijn er allerhande drijfmiddelen.
Hier een aantal drijfkussens op een schip in de chartervaart.
Foto: Pieter KLein, Leeuwarden november 2009. (groter formaat)


zonder
Sinds de jaren zeventig ziet men vooral op overheidsvaartuigen reddingvlotcontainers. Wanneer er aan de veiligheidslijn getrokken wordt, opent de container zich en wordt er automatisch een soort van rubbervlot op geblazen. Zo een vlot lijkt net een achthoekig opblaasbaar kinderzwembadje, alleen dan van wat steviger materiaal en soms voorzien van een huif. Deze vlotten kunnen afhankelijk van hun grootte, 4 tot soms wel 30, mensen herbergen. Ze werden eerst alleen in de zeevaart gebruikt, maar aangezien niet op elk binnenschip plaats voor een bijboot of, bijv. op passagiersschepen, voor voldoende andere reddingsmiddellen is, heeft het opblaasbaar reddingvlot ook in de binnenvaart een plaatsje verworven.
N.B. een reddingvlot hoeft niet persé een opblaasbaar reddingvlot te zijn.
Foto: Eelke Klein, Harlingen, mei 2010. (groter formaat)


zonder
Twee gaskisten en een iet wat afwijkend model reddingvlotcontainer. (groter formaat)

Ongeveer sinds WO II gebruikt men, aan boord van schepen, gas in stalen 'flessen'. De meest gebruikte maat bevat ca. 12 kg vloeibaar gas. Vroeger gebruikte men vaak buta(an)gas, maar sinds de flessen niet meer binnen mogen staan, gebruikt men propaan. Bij ca. -4 graden 'bevriest' butaan namelijk. Er komt dan geen gas meer uit de fles. Gasflessen aan boord van schepen dienen zeevast te staan; ze mogen niet kunnen verschuiven of omvallen. Ze moeten opgesteld zijn in een ruimte, die geen verbinding met de rest van het schip heeft en die naar buiten toe ventileert. Bij veel schepen is er in de buitenwand van één van de opbouwen een stalen kast gemaakt, waarin de gasflessen geplaatst worden: de gaskast. Andere schepen hebben een herft hiervoor ingericht. Deze wordt dan gasherft soms ook gasbun genoemd. Weer anderen hebben een stalen kist op pootjes, waarvan de bodem een rooster is, ergens op het dek staan. Dit is de gaskist. De gasinstallatie en de aangesloten toestellen dienen aan bepaalde eisen te voldoen. Een gasfles bevat ongeveer 6 m³ gas en dat is, vooral als men ook een geijser gebruikt, niet al te veel. Veel schepen hebben dan ook meerdere gasflessen aan elkaar gekoppeld, plus de nodige reserve flessen. Het grootste probleem blijft toch vaak dat het gas altijd op een ongelegen moment op raakt.


zonder
Een aardig voorbeeld van een gaskast, al zijn ze ook vaak in een opbouw verwerkt.
Foto: Pieter Klein, Amsterdam 1992. (groter formaat)


zonder
Twee vuldoppen en daarboven lijkt men dan een soort ontluchting met een dop afgedicht te hebben.
Foto: Pieter Klein, Buitenhuizen rond 1994. (groter formaat)


zonder
Eind jaren zeventig doet de trossenbak (Draadbak, touwmand) haar intrede. Men heeft er een aardig ruim dek voor nodig, dus bijna alleen grote moderne schepen gebruiken ze. De meesten staan, zoals hier, op het dek, maar zijn er ook die met een draaibare beugel aan het luikenhoofd bevestigd zijn. Een dergelijke beugel maakt het ook mogelijk trossenbakken voor de roef boven het ruim of boven de beun en dergelijke te hebben. Het is niet alleen voor het net, dat men ze gebruikt. Wanneer een tros op het dek ligt, blijft het dek daaronder langer nat en ook vuil blijft er onder liggen. Veel schippers maken, als ze geen trossenbakken tot hun beschikking hebben, er dan ook een gewoonte van om, als ze gemeerd liggen, de meertouwen aan de bolders overboord te hangen. De andere trossen liggen op de luikenkap of over de ankerlier. Een tros op het dek is ook iets waar men makkelijk over struikelt en een lastig obstakel bij het dekwassen. Dat geldt ook voor autobanden, wrijfhouten en meer van dat soort zaken, die normaal (tijdens het varen) op het dek liggen.
Foto: Pieter KLein, Buitenhuizen, 1994. (groter formaat)


Bestands revisie Januari 2021.




Sitemap

© 1997-heden; Vereniging 'De Binnenvaart', Dordrecht. Redactie: Pieter Klein, Amsterdam.
De rechthebbenden kunnen niet aansprakelijk gesteld worden voor de gevolgen van het gebruik van deze site,
noch voor de gevolgen van het gebruik van de in deze site opgenomen links!
Deze site gebruikt cookies!
Zonder toestemming vooraf, is gehele of gedeeltelijke overname van enig deel uit 'Binnenvaarttaal' verboden! Veel inzenders zullen echter een verzoek tot het (her)gebruik van het getoonde materiaal inwilligen. (meer informatie)
Kopieën naar Facebook, Pinterest, en andere doorgeefluiken zijn echter niet toegestaan!

Deze site is geoptimaliseerd voor een resolutie van 1024x768 px.,

U wordt verzocht eventuele gebreken te melden!  (meer informatie)

Mijn dank gaat uit naar ALLEN, die mij met deze site helpen of geholpen hebben.

Pieter Klein:
Redacteur, auteur, ontwerper en webmaster.



Statistieken